اختلالات گفتار درمانی
گفتار ( تکلم)، زبان، بلع، صوت و ارتباط از جمله حوزه‌های اصلی در گفتار درمانی هستند. برخی از مشکلات گفتار درمانی به این صورت هستند:
مشکلات در پیدا کردن کلمات: این نوع مشکلات معمولا به علت نقص‌های خاص زبانی همچون تاخیر زبانی به وجود می‌آیند.مشکلات در زمینه ارتباط اجتماعی: معمولا در چگونگی انتقال افکار و نظرات به دیگران بروز می‌کند.آسیب ساختاری زبان: فرد در ساخت جمله با مشکل مواجه می‌شود. جملاتی توسط کودک ساخته می‌شود، دستور زبان درستی ندارند.مشکلات در زمینه خواندن و نوشتن: این مشکلات ناشی از ارتباط حروف و صداها، ارتباط کلمات و معنی هستند.مشکلات صوتی: فرد صداهای بسیار نازک و یا گوش خراشی تولید می‌کند. این صداها باعث تضعیف ارتباط اجتماعی این فرد می‌شوند.مشکلات ادراکی: باعث ضعف در ارتباط برقرار کردن فرد با سایرین می‌گردد.
تمرین حرکتی، دهانی و گفتاری
اگر عضلات دهانی کودک، ضعف در گفتار داشته باشند، با یک سری تمرین هایی که باعث تقویت عضلات فک، زبان، گونه و لب ها می شود، کودک خود را در بهبود روند رشد گفتاری آن یاری نمایید.
حرکات لب:
برای این روش از کودک بخواهید صداهایی مانند اووو یا اییی این را بگوید و تکرار کند یا لپ خود را باد کرده و خالی نماید. نوشیدن مایعات با نی نیز کمک زیادی در این رابطه خواهد کرد.
حرکات زبان:
روش هایی که برای حرکات زبانی است شامل گفتن حروف مانند ب،ب،ر،ر،ن،ن و... است و نیز کلمه ی برو را با اغراق بیان کند. این تمرینات به کودک کمک می‌کند تا تلفظ صحیح حروف را یاد گرفته و زبان خود را برای بیان آنها درست حرکت دهد.
حرکات گونه:
روش های مربوط به حرکات گونه شامل بستن لب و منقبض کردن عضلات گونه است. یا کودک حرف o را با لبهای خود بسازد. در این تمرین ها عضلات گونه تقویت خواهد شد.
ساخت حباب:
یکی از روش های مناسب برای تقویت عضلات لب و صورت کودک باد کردن بادکنک است.
ساز دهنی:
زدن سازدهنی یکی از روش های موثر در تقویت عضلات لب و دهان و نیز کنترل تنفس است. تمرکز روی نت های ساز و حرکت لب ها باعث تقویت آن و کنترل تنفس می‌شود.
خوردن کره بادام زمینی و خوراکی های شیرین:
کره بادام زمینی یا شکلات را به اطراف دهان کودک خود زده و از او بخواهید آن را با زبان لیس بزند. این روش نیز باعث تقویت عضلات زبان می‌شود.